იბერიის ნათლობა, ან საქართველო (ტვირთი. ქართლის გაქრისტიანება, ქართლის გაკრისტ’იანება) - ქართლის ქართული სამეფოს გაქრისტიანება, ანტიკურში ცნობილი როგორც იბერია. ნათლობა IV საუკუნეში შედგა საქართველოს განმანათლებლის წმინდა ნინას წყალობით: მან დაარწმუნა მეფე მირიან III მონათლულიყო, რომელიც გახდა პირველი ქრისტიანი ქართველი მმართველი და, ისტორიკოს სოზომენის მიხედვით, დაარწმუნა მთელი თავისი ხალხი მონათლულიყო.
მოგვიანებით მეფემ დიდი ძალისხმევა გამოიჩინა თავის მიწებზე ქრისტიანობის გასავრცელებლად: სოკრატე სქოლასტიკოსის მიხედვით, იბერები იყვნენ პირველი იმ ქვეყნებიდან ცნობილი ხალხებიდან, რომლებმაც მიიღეს ქრისტიანობა ოფიციალურ რელიგიად აბისინიელებთან და სომხებთან ერთად. (თანამედროვე მეცნიერებაში სომხეთი პირველ ქვეყნად ითვლება, მიიღო ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად). პირველი ქრისტიანული განხეთქილების დაწყებამდე ქრისტიანობა კავკასიაში ყოვლისმომცველი იყო, პლურალისტური და მოქნილი, ხოლო ხისტი საეკლესიო იერარქიები გაცილებით გვიან ჩამოყალიბდა, როდესაც VI საუკუნეში გაჩნდა ეროვნული ეკლესიები. მიუხედავად რეგიონის ეთნიკური მრავალფეროვნებისა, საქართველოს ნათლობა კავკასიაში პანრეგიონალური და კულტურული მოვლენა იყო. ებრაელები მცხეთიდან, ქართლის დედაქალაქი, დიდი როლი ითამაშა სამეფოს ნათლობაში და ძლიერი ბიძგი მისცა საქართველოსა და პალესტინას შორის კავშირების გაღრმავებას., და ასევე აღინიშნა ქართული მომლოცველობის დასაწყისი წმინდა მიწაზე - ამის დასტურია პეტრე ივერის მომლოცველობა და წარწერების გამოჩენა ბირ ელ-კუტში..
იბერია ბიზანტიასა და სასანიდების სახელმწიფოს შორის კონკურენტული დიპლომატიის ფაქტორი იყო, და მოგვიანებით გახდა მთავარი მოთამაშე ბიზანტია-სასანიურ ომებში. იბერიის კულტურა მრავალი თვალსაზრისით ჰგავდა ირანელთა კულტურას და აქემენიდების ძალაუფლებას: ირანელებთან ურთიერთობა განვითარდა სხვადასხვა სამხედრო კამპანიით, ვაჭრობა, დინასტიური ქორწინებები, მაგრამ მეფე მირიან III-ის მიერ ქრისტიანობის არჩევანს გაცილებით ღრმა და მნიშვნელოვანი საერთაშორისო შედეგები ჰქონდა მიუხედავად იმისა, რომ ეს არჩევანი ბიზანტიური დიპლომატიის გავლენით არ გაკეთებულა. იბერია ელინისტურ ეპოქაში განათლებიდან ქრისტიანობის მიღებამდე გადავიდა და მრავალსაუკუნოვანი პროცესების გზას დაადგა., რასაც ქართული თვითგამორკვევის ჩამოყალიბებამდე მივყავართ.
წყარო : https://ru.wikipedia.org/wiki/Крещение_Иберии
პუბლიკაციის ავტორი
