Βάπτιση Ιβηρικής, ή Γεωργία (στα Γεωργιανά . Εκχριστιανισμός του Καρτλίου, καρτλης γκακριστ’ιανέμπα) - εκχριστιανισμός του γεωργιανού βασιλείου του Καρτλί, γνωστή στην αρχαιότητα ως Ιβηρία. Η βάπτιση έγινε τον 4ο αιώνα χάρη στη διαφωτιστή της Γεωργίας Αγία Νίνα: έπεισε τον βασιλιά Μιριάν Γ' να βαφτιστεί, που έγινε ο πρώτος χριστιανός Γεωργιανός ηγεμόνας και, σύμφωνα με τον ιστορικό Sozomen, έπεισε όλο το λαό του να βαπτιστεί.
Αργότερα, ο βασιλιάς κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για τη διάδοση του Χριστιανισμού στα εδάφη του: σύμφωνα με τον Σωκράτη Σχολαστικό, Οι Ίβηρες ήταν οι πρώτοι από τους λαούς των εδαφών που ήταν γνωστοί εκείνη την εποχή που υιοθέτησαν τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία μαζί με τους Αβησσυνίους και τους Αρμένιους (στη σύγχρονη επιστήμη η Αρμενία θεωρείται η πρώτη χώρα, υιοθέτησε τον Χριστιανισμό ως κρατική θρησκεία). Πριν ξεκινήσουν τα πρώτα χριστιανικά σχίσματα, ο Χριστιανισμός στον Καύκασο περιελάμβανε τα πάντα, πλουραλιστική και ευέλικτη, και άκαμπτες εκκλησιολογικές ιεραρχίες διαμορφώθηκαν πολύ αργότερα, όταν εμφανίστηκαν οι εθνικές εκκλησίες τον 6ο αιώνα. Παρά την εθνοτική ποικιλομορφία της περιοχής, Η βάπτιση της Γεωργίας ήταν ένα πανπεριφερειακό και διαπολιτισμικό φαινόμενο στον Καύκασο. Εβραίοι από τη Μτσχέτα, πρωτεύουσα του Καρτλί, έπαιξε μεγάλο ρόλο στη βάπτιση του βασιλείου και έδωσε ισχυρή ώθηση στην εμβάθυνση των δεσμών μεταξύ Γεωργίας και Παλαιστίνης, και επίσης σηματοδότησε την αρχή του γεωργιανού προσκυνήματος στους Αγίους Τόπους - απόδειξη αυτού είναι το προσκύνημα του Peter Iver και η εμφάνιση επιγραφών στο Bir el-Kut.
Η Ιβηρία ήταν παράγοντας ανταγωνιστικής διπλωματίας μεταξύ του Βυζαντίου και του κράτους των Σασσανιδών, και αργότερα έγινε σημαντικός παράγοντας στους Βυζαντινο-Σασσανικούς πολέμους. Από πολλές απόψεις, ο πολιτισμός της Ιβηρικής ήταν παρόμοιος με τον πολιτισμό των Ιρανών και της δύναμης των Αχαιμενιδών: Οι σχέσεις με τους Ιρανούς αναπτύχθηκαν μέσα από διάφορες στρατιωτικές εκστρατείες, εμπορικές συναλλαγές, δυναστικοί γάμοι, αλλά η επιλογή του Χριστιανισμού από τον βασιλιά Μιριάν Γ' είχε πολύ βαθύτερες και πιο σημαντικές διεθνείς συνέπειες παρόλο που, ότι η επιλογή αυτή δεν έγινε υπό την επίδραση της βυζαντινής διπλωματίας. Η Ιβηρία πέρασε από την εκπαίδευση στην ελληνιστική εποχή στην υιοθέτηση του Χριστιανισμού και μπήκε στο δρόμο αιώνων διεργασιών, που οδηγεί στη διαμόρφωση της γεωργιανής αυτοδιάθεσης.
Μια πηγή : https://ru.wikipedia.org/wiki/Крещение_Иберии
Συγγραφέας δημοσίευσης
