იქ, სად არის ალპური მდელოები,
სადაც თოვლი დევს მთების ნაოჭებში,
ფერდობებზე მწვანე ხალიჩა
იზრდება როდოდენტრონის ბუჩქები,
ხშირი წიწვოვანი ტყეები,
სადაც მთებიდან ნაკადულები და მდინარეები მოედინება,
იქ თრიალეთის ძირში,
ბასრი კოდიანის ზემოდან
ცხრა-წყაროს უღელტეხილამდე
პონტიური სოფელი ცხოვრობს
ქართული სახელით.
**********************
ციხის-ჯვარი - თარგმანში
ადგილობრივ ენაზე, ხალხში,
Იქ არის - "გამაგრებული სალოცავის ჯვარი"
ამ ადგილების სულიერი სიმბოლო.
Აქ, გასულ საუკუნეებში
მთის სოფელი იყო.
შემორჩენილია მხოლოდ შენობების კვალი,
იმ პრობლემური წლების მოწმე.
**********************
ჩვენი წინაპრები აქ გაიქცნენ,
ბედმა განაწყენდა ბერძნები,
მუსლიმთა გენოციდიდან,
ქართველთა მამულს - ქრისტიან.
სოფელი წლიდან წლამდე იზრდებოდა,
ხალხი პონტოდან ჩამოვიდა.
ეკლესია პირველი - ადრეული დღეებიდან,
და მის გვერდით სამრეკლო.
აშენებულია სოფლის ცენტრში,
სადაც კლდე ამოდის.
**********************
ქვით, ხე, ლითონის
ბევრი ოსტატი იყო,
საკუთარ თავზე, დაჟინებით
სახლის მშენებლობა დაიწყო.
რძის არტელი და სკოლა
ძალიან მალე ჩამოვიდა.
**********************
საკმარისი სამუშაო მთელი წლის განმავლობაში,
გაზაფხულზე - ჯერ ბაღი,
მერე მოვიდა თივა და შეშა,
მათი გადაყვანა სოფ.
სატრანსპორტო ფუნქციას ასრულებდა,
შეუცვლელი არბა.
**********************
და ქორწილები, დაემშვიდობა ჯარისკაცებს
და ყველა ტრაგიკული თარიღი
სოფლის მოსახლეობა ერთად ზეიმობდა,
ყოველგვარი ინტერესისა და მაამებლობის გარეშე.
**********************
ზარის ხშირი რეკვა
აცნობეს სოფლის მოსახლეობას,
Რა - „დღეს იქნება ცეკვა
ხიდის უკან პლატფორმაზე,
ოლ ელატენ ისე ჰორონ!»
ლირის ხმაზე, ბანაკის შუქი,
მთელი სოფლის ახალგაზრდობა,
მღეროდნენ და ცეკვავდნენ სიმღერებს
დილამდე.
**********************
ასეთ ეზოს ვერ ნახავთ,
რომ ბავშვებმა არ ისწავლონ,
შედეგად სოფ:
ინჟინრები, მასწავლებლები, პილოტები და ექიმები
ყველა მიმართულებით მიმოფანტული,
მათი გზები მშობლიურ კერას მოშორდა.
**********************
მშობლიურ სოფელს აღმერთებდნენ,
ჩამოვიდა დასასვენებლად,
თითქმის ყოველთვის ტყეში,
სოკო, ჟოლო მოკრიფეს.
და პიკნიკები, ...და ქაბაბი!
ჩვენ გვახსოვს ეს დღეები.
**********************
ყოველივე ამის შემდეგ, ეს იყო აღსანიშნავი
არის მინერალური წყალი,
ერთი წყარო მთელი სოფლისთვის,
მეტსახელად "ფუტო-ნერო"
**********************
და გოგირდის აბანოები "ჭორმიკი"
და ყინულოვანი ტყის გაზაფხული,
"ტი პაპუტკა კე ტი პოპა"
ჩვენ ხშირად ვოცნებობთ იმ ადგილებზე.
**********************
ჩვენ გადავრჩით ორ ომს.
მსხვერპლი დიდი იყო.
ჩვენ გვახსოვს დედების ცრემლები
და მათი გარდაცვლილი ვაჟები,
ჩვენ გვახსოვს ქვეყნის დაშლა,
როგორ გავხდით ლტოლვილები?.
**********************
გავიდა წლები, ათწლეულები,
საუკუნენახევრის მსგავსი,
ჩვენი სოფლის ეკლესიის მსგავსად
დაიწყო ღვთისმსახურება,
უნდა დაითვალო, რა არის ეს თარიღი
არის წელიწადი (1861) სოფლის დაბადება.
**********************
მინდა მივულოცო ყველა სოფლის მცხოვრებს,
ცხოვრება, არ ცხოვრობს იქ,
თქვენ სოფლის საიუბილეო წელს
ჯანმრთელობა, ბედნიერება და სიკეთე!
ლექსები: ივანოვი (იოანიდი) ვლადიმერ კლიმენტიევიჩი
PS: მარადიული მეხსიერება და დაბალი მშვილდი...
მსგავსი სტატიები:
პუბლიკაციის ავტორი
