Εκεί, που είναι τα αλπικά λιβάδια,
Εκεί που το χιόνι βρίσκεται στις πτυχές των βουνών,
Πράσινο χαλί στις πλαγιές
Καλλιέργεια θάμνων ροδόδεντρου,
Πυκνά δάση κωνοφόρων,
Εκεί που ρέουν ρυάκια και ποτάμια από τα βουνά,
Εκεί στους πρόποδες του Τριαλετίου,
Από την κορυφή του αιχμηρού Kodiani
Στο πέρασμα Τσχρα-τσχάρο
Ποντιακό χωριό ζει
Με γεωργιανό όνομα.
**********************
Τσίχης-τζβάρι - σε μετάφραση
Στην τοπική γλώσσα, ανάμεσα στους ανθρώπους,
Υπάρχει - "οχυρωμένος σταυρός ναού"
Πνευματικό σύμβολο αυτών των τόπων.
Εδώ, σε περασμένους αιώνες
Το ορεινό χωριό ήταν.
Απομένουν μόνο ίχνη κτιρίων,
Μάρτυρες εκείνα τα ταραγμένα χρόνια.
**********************
Οι πρόγονοί μας έφυγαν εδώ,
Η μοίρα προσέβαλε τους Έλληνες,
Από μουσουλμανική γενοκτονία,
Στη χώρα των Καρτβελιανών - Χριστιανός.
Το χωριό μεγάλωνε χρόνο με το χρόνο,
Έρχονταν άνθρωποι από τον Πόντο.
Εκκλησία πρώτα - από τα πρώτα χρόνια,
Και το καμπαναριό δίπλα της.
Χτισμένο στο κέντρο του χωριού,
Εκεί που υψώνεται ο βράχος.
**********************
Με πέτρα, δέντρο, μέταλλο
Υπήρχαν πολλοί κύριοι,
Μόνος σου, επιμονώς
Ξεκίνησε η οικοδόμηση.
Γαλακτοκομικό artel και σχολείο
Έφτασε πολύ σύντομα.
**********************
Αρκετή δουλειά για όλο το χρόνο,
Την άνοιξη - πρώτα ο κήπος,
Μετά ήρθε σανό και καυσόξυλα,
Η μεταφορά τους στο χωριό.
Χρησιμοποίησε ως μεταφορά,
Αναντικατάστατη αρμπα.
**********************
Και γάμους, αντίο στους στρατιώτες
Και όλα τα τραγικά ραντεβού
Οι χωριανοί γιόρτασαν μαζί,
Χωρίς κανένα συμφέρον και κολακεία.
**********************
Συχνό κουδούνι
Ενημέρωσε τους χωρικούς,
Τι - «Σήμερα θα υπάρχει χορός
Στην εξέδρα πίσω από τη γέφυρα,
Ol elaten so horon!»
Στον ήχο της λύρας, φως της φωτιάς,
Η νεολαία όλου του χωριού,
Τραγούδια που τραγουδήθηκαν και χόρεψαν
Μέχρι το πρωί.
**********************
Δεν θα βρείτε τέτοια αυλή,
Για να μη σπουδάζουν τα παιδιά,
Ως αποτέλεσμα, άνθρωποι από το χωριό:
Μηχανικοί, δασκάλους, πιλότοι και γιατροί
Διάσπαρτα προς όλες τις κατευθύνσεις,
Οι δρόμοι τους έχουν απομακρυνθεί από την εστία τους.
**********************
Το γενέθλιο χωριό λατρεύτηκε,
Ήρθα εδώ για διακοπές,
Σχεδόν πάντα στο δάσος,
Μανιτάρια, μαζεύτηκαν σμέουρα.
Και πικνίκ, ...και κεμπάπ!
Θυμόμαστε αυτές τις μέρες.
**********************
Άλλωστε ήταν αξιοσημείωτο
Υπάρχει μεταλλικό νερό,
Μια πηγή για όλο το χωριό,
Με το παρατσούκλι "futo-nero"
**********************
Και θειούχα λουτρά "chormik"
Και η παγωμένη άνοιξη του δάσους,
«Ti paputca ké ti popa»
Συχνά ονειρευόμαστε αυτά τα μέρη.
**********************
Επιζήσαμε από δύο πολέμους.
Οι θυσίες ήταν μεγάλες.
Θυμόμαστε τα δάκρυα των μητέρων
Και τους νεκρούς γιους τους,
Θυμόμαστε την κατάρρευση της χώρας,
Πώς γίναμε πρόσφυγες;.
**********************
Πέρασαν χρόνια, δεκαετίες,
Περισσότερο σαν ενάμιση αιώνας,
Σαν την εκκλησία του χωριού μας
Άρχισαν οι θείες λειτουργίες,
Πρέπει να μετρήσω, ποια είναι αυτή η ημερομηνία
Υπάρχει ένας χρόνος (1861) η γέννηση του χωριού.
**********************
Θέλω να συγχαρώ όλους τους χωριανούς,
ζωή, δεν μένει εκεί,
Εσείς στην επετειακή χρονιά του χωριού
υγεία, ευτυχία και καλοσύνη!
Ποιήματα: Ιβάνοβα (Ιωαννίδη) Βλαντιμίρ Κλιμέντιεβιτς
PS: Αιώνια μνήμη και χαμηλό τόξο...
Παρόμοια άρθρα:
Συγγραφέας δημοσίευσης
