Αναμνήσεις! (ποιήματα: Ντμίτρι Αλεξέεβιτς Ζουρελίδη)
μπήκες, σεμνά κάθισε στην άκρη της καρέκλας, γύρω από άγνωστα πρόσωπα και μόνο Λοιπόν, γιατί, τι σε ώθησε σε αυτά τα βουνά, εδώ τα νυχτερινά φώτα των άλλων δεν συνεννοούνται…
μπήκες, σεμνά κάθισε στην άκρη της καρέκλας, γύρω από άγνωστα πρόσωπα και μόνο Λοιπόν, γιατί, τι σε ώθησε σε αυτά τα βουνά, εδώ τα νυχτερινά φώτα των άλλων δεν συνεννοούνται…
Φροντίστε την αγάπη της πατρίδας,μην το αφήσεις να κρυώσει Γιατί τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο γλυκό σε αυτή τη ζωή Αν η ζωή είναι γεμάτη όμορφα,υπάρχουν πολλά μαγικά όνειρα σε αυτό…
Αν θέλεις, θα σου μαζέψω χιονοστιβάδες, θα πετάξω στον γαλάζιο ουρανό? Μόνο εσύ τα μάτια και τα απαλά χείλη σου όλη μέρα, σας παρακαλούμε, μην συνοφρυώνεται. σαν λουλούδια, μαραμένα στον ήλιο, Κοιτάζοντας προσεκτικά…
Θα μετατρέψουμε το χωριό μας σε ένα σπίτι για αγαπημένους ηλικιωμένους Όπου κι αν πάμε σπίτι όλοι - θα έρθουμε ακόμα Θα ανοίξουμε την παλιά πύλη Θα φτιάξουμε τον φράχτη με ένα στήριγμα Θα χωρίσουμε τα κλαδιά του βατόμουρου Κουρασμένος…
Στην άκρη του δάσους, σαν σε εικόνα, στέκεσαι όμορφος και τρυφερός., παίζω, ηλιοφάνεια είσαι ζωντανός, Σε χρειάζομαι τόσο πολύ τώρα σε αγαπώ, αγάπη όχι…
Συμβουλές Θέλετε να σας αγαπούν, μην παραπονιέσαι στον Θεό, Οι Sey τριγύρω είναι καλοί, καλές πράξεις, Και το χαλί θα απλωθεί στον αγαπημένο δρόμο - Αυτό το χαλί, kudesnica, αυτό που ύφαινε. Θέλεις να αγαπηθείς,…
Εκεί, που είναι τα αλπικά λιβάδια,Εκεί που το χιόνι βρίσκεται στις πτυχές των βουνών,Οι θάμνοι ροδόδεντρου μεγαλώνουν σαν πράσινο χαλί στις πλαγιές,Πυκνά δάση κωνοφόρων,Εκεί που ρέουν ρυάκια και ποτάμια από τα βουνά,Εκεί στους πρόποδες του Τριαλετίου,С вершины острой КодианиДо перевала…
Το χωριό μας πεθαίνει Όλοι έχουν πάει κάπου Λυπημένη καρδιά σταματά Όταν κοιτάζω τα σπίτια Εγκαταλειμμένα, βουβή μομφή χωρίς να κατηγορείς, не виня Они хозяев ожидают У них история…
У подножия молочных облаков Среди гор и сказочных лесов Далеко на севере есть село Цихисджвари называется оно Это райский уголок в тиши Краше в целом мире не ищи Не…
Τα λατρεύω, που του έχει δώσει η μοίρα να είναι μεγαλόψυχος και καλός, που δεν ξέρει να κάνει το κακό, δεν γνωρίζει κρύο φθόνο Και φεύγω βιαστικά, от слишком гордых и упрямых Живущих только…