Στην άκρη του δάσους, όπως σε εικόνα
Στέκεσαι όμορφη και τρυφερή
Γλιστρούν από πάνω σου, παίζω, ηλιοφάνεια
Είσαι ζωντανός, Σε χρειάζομαι τόσο πολύ τώρα
Σ'αγαπώ, Σ'αγαπώ, δεν θα το κρύψω
Κάθε σχέδιο σας είναι στα φύλλα
Θέλω να το χαϊδέψω με το χέρι μου
Και πίεσε το μάγουλό σου πάνω τους
Θέλω απλώς να γονατίσω ξαφνικά
Αγκαλιάστε την ευέλικτη σιλουέτα σας
Και μετά περιπλανηθείτε πέρα από τη δική σας σκιά
Κλεβικά βλέμματα πάνω σου
Και μια μέρα ήρθες σε ένα όνειρο
Τύλιξε απαλά τα χέρια της γύρω μου
Κάτι ψιθύρισε στο μισοσκόταδο
Κοιτάζοντας με ερωτικά μάτια
Αλλά ξύπνησα, δεν είσαι πια εδώ
Και υπάρχει μόνο κενό τριγύρω
Ήθελα να πιστέψω αυτή την ανοησία
Ήθελα να κλάψω χωρίς ντροπή
Τα ξημερώματα έσπευσα κοντά σου
Χωρίς φόβο χιονιού ή παγετού
Υποκλιθείτε ξανά στην ομορφιά σας
πολυαγαπημένος, επιθυμητή σημύδα.
Ποιήματα : Ντμίτρι Αλεξέεβιτς Ζουρελίδη
PS: Αυτό το ποίημα μας παρείχε η κόρη του Ντμίτρι Αλεξέεβιτς - Ελίνα Ντμίτριεβνα Πιρίδη (Ζουρελίδη).
Παρόμοια άρθρα:
Συγγραφέας δημοσίευσης
